5: mistaken twin

Wasted again but I can’t say no.

Możecie mnie zabić, sama mam ochotę to zrobić. Cały natłok uczuć, sytuacji i nachalność Jaia dosłownie pchnęły mnie do tego, że chciałam się zgodzić. Powiedzenie, że mu ufam, było za duże, ale czułam, że jeśli będziemy w związku, będę szczęśliwa. Mimo że był chujem i arogantem, miałam wrażenie, że w głębi duszy będzie choć trochę inny w stosunku do mnie, kiedy będziemy parą. I och, marzyłam o tym, by był tylko mój, więc najzwyczajniej w świecie pokiwałam głową i objęłam jego szyję, siadając na nim okrakiem. Uśmiech rozprzestrzenił się na jego twarz i mocno mnie pocałował.

- Tay? – usłyszałam głos Cailin, więc obróciłam głowę w jej stronę. Stała z naburmuszoną miną, bo najprawdopodobniej to co się teraz działo, nie podobało jej się. W każdym bądź razie, mnie też nie. Uległam mu ponownie, ale mam do niego słabość i tak już jest. Wpatrywała się we mnie, mrużąc lekko oczy. Uśmiechnęłam się do niej lekko, bo tylko to przyszło mi do głowy. Jai ścisnął moje biodra, dosłownie wbił mi w nie palce, czym domagał się spławienia dziewczyny jego brata. – Nie mogę w to uwierzyć Tay – tylko tyle powiedziała, a obok niej znalazła się Jen i Daniel, który uniósł zadziwiony brwi do góry. Przewróciłam oczami i zeszłam z Jaia. Nic nie robiąc sobie z nich, złapałam moje rzeczy i poszłam odłożyć je do namiotu.

Dlaczego wszyscy reagują w ten sposób, czy to nie ja będę wybierać to, co będę robić ze swoim życiem i co zadecyduję w swoim życiu. Nie trzeba pokazywać ostentacyjnie, że to, że pogodziłam się z Jaiem tak po prostu ich dziwi, a nawet denerwuje. To ja wybrałam co zrobiłam, nie oni i to ja chcę być z nim, a nie oni.

Luke wciąż spał, był taki uroczy. Czułam, że w moim sercu pęka na myśl o tym, że to z Jaiem byłam, mimo że nie powinno. Luke to tylko przyjaciel, tylko przyjaciel. Nachyliłam się nad nim i złapałam za ramię, by po chwili nim potrząsnąć. W całym namiocie śmierdziało alkoholem i robiło mi się niedobrze. Kiedy chłopak się przebudził i otworzył oczy, uśmiechnął się do mnie, co odwzajemniłam, zagryzając wnętrze policzka. To był słodki widok, kiedy przecierał oczy pięściami, ziewając. Uśmiechnęłam się, patrząc na niego przez jeszcze chwilę i odwróciłam się do swojej torby, gdzie wepchnęłam ubrania i wzięłam telefon, który miał ostatnie kilka procent baterii. Były nieodebrane połączenia od Chloe i dwie wiadomości, które przeczytałam.

From Chloe;

„Nienawidzę cię, suko”

From Chloe;

„Pojechałaś beze mnie i zabierasz mi moich znajomych, jesteś fałszywa”

W moich oczach na moment pojawiły się łzy, ona traktowała mnie w ten sposób przez każdy rok szkolny. Na wakacje przyjeżdżała tutaj i mnie dawała spokój, ale teraz wiem, że nie będą to dobre dwa miesiące, kiedy ona postanowi zniszczyć mi życie. A wiadomo, że ona to bardzo dobrze umie, zrobiła to nie jednej osobie w naszej szkole.

Nie odpisując na esemesy, wrzuciłam z powrotem telefon do torby i opanowałam się. Nie zauważyłam nawet, że Luke wyszedł z namiotu, ale właśnie w tym momencie słyszałam, jak rzyga na zewnątrz. Ew, alkohol dał się we znaki. Podniosłam się i wyszłam, chcąc spędzić ten dzień dobrze, w towarzystwie Jaia. Mimo że czułam się niezręcznie to miałam nadzieję, że będzie dobrze. Poklepałam Luke’a po plechach, a on akurat się podnosił.

- Polecam wykąpać się i umyć zęby, Lu – zaśmiałam się i ruszyłam do Jaia, po czym zatrzymałam się obok, czekając aż skończy rozmawiać z Jamesem. Brooks spojrzał na mnie kątem oka i z uśmiechem na twarzy, objął mnie ramieniem, przysuwając do siebie. Wtuliłam głowę w jego klatkę piersiową i położyłam rękę na jego brzuchu, czując jak jego mięśnie się napinają. Co swoją drogą było mega gorące.

- Wczoraj się kłóciliście, a dziś przytulacie? – prychnął za nami Lu, a mnie podskoczyło serce. W głębi duszy, bałam się jego reakcji, a przede wszystkim tego, że mnie znienawidzi, a zależało mi na dobrych relacjach z nim. Odwróciłam się, nawet na niego nie patrząc. Wlepiłam wzrok w moje buty, przełykając ślinę.

- Masz z tym jakiś problem, Luke? – zapytał ostro Jai, a ja się wzdrygnęłam. Słowa dosłownie syczały od nienawiści, w jego ustach. Zamknęłam oczy, nie chcąc myśleć, jak teraz czuje się Luke.

- Tak, bo ją kurwa zranisz, Jai – warknął, a młodszy bliźniak wystąpił o krok do niego, patrząc na niego z determinacją. – No co, może nie mam racji? Znudzi ci się, jak każda laska, którą miałeś – dodał i popchnął Jaia do tyłu, a ja wkroczyłam między nich.

- Proszę, uspokójcie się – powiedziałam, patrząc na Lu. Pokręciłam z niedowierzaniem głową i złapałam najmłodszego Brooksa za dłoń, ciągnąc w stronę drużki przy lesie, by ochłonął. Nie chciałam by tam wrócił i pobił Luke’a, co gorsza, żeby oboje się nie pobili. Nie chciałam być po pierwsze konfliktem między dwoma facetami, a po drugie zwłaszcza jeśli są oni braćmi bliźniakami. Nie wiem, czy potrafiłabym poradzić sobie z myślą, że to przeze mnie pałają do siebie czystą nienawiścią.

- Coś było między wami? – zapytał, kilka minut po tym, jak odeszliśmy dalej od campingu. Westchnęłam, sama nie wiedząc, czy to co było można było nazwać, czymś w ten sposób. Jai objął mnie w pasie, wpinając w nie mocno paznokcie, czym domagał się odpowiedzi. 

- Jai, ja... - zaczęłam, ale westchnęłam przerywając, bo nie wiedziałam co powiedzieć. Ja i Luke mieliśmy dziwne połączenie, czasem czułam, że jesteśmy po prostu przyjaciółmi, a czasem było tak, że albo ja, albo on prowokował sytuację, która wykraczała poza strefę przyjaźni, którą ustaliliśmy trzy dni temu.

- Było czy nie? - warknął, przez co spojrzałam na niego zdziwiona. Dlaczego się tak denerwował, przecież widać jest, że to jemu się oddałam. Czemu jest taki zazdrosny. 

- Nie – odparłam w końcu, ponieważ nie potrafiłam zdefiniować tego co działo się między mną, a starszym bliźniakiem oraz nie chciałam niepotrzebnie prowokować kłótni z Jaiem o taką błahostkę. Zagryzłam wargę, a Jai zatrzymał się i złapał mnie za dłonie, ustawiając nas naprzeciwko siebie. Przez moment wpatrywałam się w nasze złączone palce, z lekkim i zadowolonym uśmiechem, po czym spojrzałam na jego twarz, spoglądając tylko w jego oczy. Czekałam aż coś powie, ale on tylko nachylił się i złączył nasze usta w krótkim pocałunku, co było odmianą, ponieważ zawsze całował namiętnie i długo.

- Słuchaj, nie musisz mi odpowiadać szczerze, nie byliśmy wtedy razem. Uh – zaczął się denerwować. Potarł się jedną ręką po karku, a ja zmarszczyłam brwi, czekając na to co chce powiedzieć. Byłam skonsternowana tą sytuacją, ponieważ nie miałam pojęcia czego może chcieć. – Zapraszam cię na kolację, jak wrócimy – powiedział niepewnie, uśmiechając się do mnie. Moje oczy się zaświeciły, ponieważ nie sądziłam, że Jai jest typem takiego chłopaka. Nie myślałam, że on w ogóle będzie mieć tą romantyczną, miękką stronę. Ale proszę bardzo – jednak ją ma.

- Tak – pisnęłam lekko, po czym rzuciłam mu się na szyje mocno go przytulając. On mocno złapał mnie za biodra i ścisnął palcami. Chyba było to jego nawykiem, ponieważ robił to cały czas.

Kilka godzin później postanowiliśmy zrobić nasze ostatnie ognisko, żeby uczcić dobre chwile tutaj i tym razem napić się w całym towarzystwie, nie tylko części. Spędziłam tutaj dobry czas i wiedziała, że jeśli na campingu bawiłam sie z nimi dobrze, to całe wakacje będą równie świetne, pomijając Chloe i jej mszczenie się za wszystko. Nie mogłam uwierzyć, że te trzy dni minęły tak szybko, dopiero co leżałam na kolanach Luke’a i byliśmy w drodze tutaj. Właśnie co do niego, nie odezwał się do mnie nawet słowem, kiedy wróciłam z Jaiem. Byliśmy nad jeziorem, dobrze się bawiąc, ale cały czas myślałam o starszym bliźniaku. Nie wiedziałam dlaczego, ale było mi źle z tym, że w ten sposób się zachowałam. Że po prostu ot tak wybaczyłam chłopakowi, który nie był do końca idealny i dobry, bo przecież nazwał mnie dziwką. Byłam sceptycznie nastawiona do Jaia i chciałam zachowywać dystans do tego robi i mówi, nie potrzebowałam następnych, niepotrzebnych nam kłótni. Jednak chciałam spróbować bycia z nim i zobaczyć na jakiego chłopaka wyrósł. Wiedziałam już, że nie jest do końca dojrzały, ale chciałam pomóc mu dorosnąć do bycia w związku. Miałam nadzieję, że będzie mi to dane. 

- Więc moja siostrzyczka już jest? – zapytała Jen, która chciała rozluźnić niezręczną atmosferę między nami. Byłam jej wdzięczna, bo nie zniosłabym więcej tej ciszy, a na pewno nie chciałabym się nią napawać, ponieważ czułam na sobie wzrok praktycznie każdego, ponieważ mieli mi naprawdę za złe to co ja robię ze swoim życiem i to jakie podejmuje te wybory. I wiem, że najprawdopodobniej związanie się z Jaiem to był duży błąd, ale potrzebowałam go, jak cholernie żałośnie to zabrzmi, kiedy go zobaczyłam, wiedziałam, że to jego brakowało w moim życiu. Pragnęłam podświadomie znaleźć sobie chłopaka i tak naprawdę nie odrzucałam wszystkich, bo byłam skupiona na nauce, treningach, czy czymkolwiek innym. Szukałam drugiego Jaia, nie tego z dzieciństwa, ale z instagrama, faceta z wyglądem, jakby był niegrzecznym chłopcem. Takiego, który jest zły w tym co robi, ale to to co sprawiało, że był jedyny w swoim rodzaju. Może bardzo go idealizuję, ale zakochana dziewczyna chyba tak robi. Oh nigdy nie byłam świadoma tego, że pałam wielkim uczuciem do chłopaka ze zdjęć, którego poznałam pięć lat temu i przeżyliśmy wielką dziecięcą miłość. Jestem żałosna.

- Tak, właściwie nienawidzi mnie za to, że nie powiedziałam jej, że wyjeżdżamy, ale szczerze, to cieszę się, że jej tu nie było – powiedziałam, łapiąc rękę Jaia, ponieważ siedziałam na ręczniku, miedzy jego nogami. Każdy z nas miał butelkę piwa i po prostu relaksowaliśmy się w cieple i świetle ognika po środku koła, które utworzyliśmy. Jai, ja i James zajmowaliśmy jedną kłodę, zaraz obok była Jen, która opierała ramię o Daniela oraz Luke z papierosem w ustach, a po drugiej stronie, na samym brzegu siedział Beau, a na jego kolanach leżała Cailin bawiąc się palcami u jego lewej ręki. Jai mógłby się uczyć od starszego brata, który był bardziej uczuciowy od niego. Bo Cailin i Beau tworzyli przykładną i dobrą parę, Daniel dla Jenny z pewnością był wielką młodzieńczą miłością, jaką teraz dla mnie jest młodszy bliźniak.

- Nikt jej tu nie chciał, dobrze, że nie przyjechała z nami – powiedział Beau, a ja uśmiechnęłam się do niego. Skoro nikt jej tutaj nie chciał, to dlaczego oni wciąż się z nią spotykają? Złapałam moją puszkę piwa i napiłam się trochę. Czułam się trochę ospała, tak jak zawsze po trunku w tym rodzaju. W dodatku robiło mi się zimno, a ja wciąż miałam na sobie tylko cienką koszulę i crop top. No i krótkie spodenki. Kiedy wzdrygnęłam się, bo zawiał lekki, ale chłodny wiatr, Jai potarł moje ramiona, ponieważ sam siedział w koszulce bez rękawów i krótkich hawajskich spodniach. Nie wiem jak mógł być tak ciepły, że wcale nie było mu zimno.

Minęło kilkanaście minut, a w rękach Luke’a zobaczyłam skręconego jointa z marihuany. Zmrużyłam oczy, naprawdę nie chciałam żeby on to palił, żeby ktokolwiek z nich to palił, bo bałam się o nich. Chciałam podejść do niego, zabrać mu to i zabronić, ale co ja mogłam? Był w dodatku na mnie wściekły i to by nic nie dało, nie chciałam pogarszać swojej sytuacji jeszcze bardziej. Pewnie wydarł by się na mnie, żebym pilnowała własnych spraw, ponieważ byłam więcej niż pewna, że obydwoje są wybuchowi i Jai i Lu.

Nie wiem, kiedy, ale podniosłam piwo, napiłam się ostatniego łyka i wyrzuciłam puszkę na bok. Nie byłam pewna, czy to co zrobiłam chwilę później było po to, by odegrać się na starszym bliźniaku, mimo że nie miałam pojęcia za co, ale podciągnęłam się o kolano Jaia do góry, jedną nogą przeszłam przez jego nogi i usiadłam na nim okrakiem. Byłam niespokojna przez swoje myśli. Wariowałam przez to, że w moim umyśle wciąż miałam Jaia, a zaraz po tym Luke'a i tak w kółko i w kółko. Objęłam jego szyję, tak że za kark przyciągnęłam go do siebie, namiętnie całując. Chciałam, żeby Luke na nas patrzył, po prostu miałam wewnętrzne uczucie, żeby był zazdrosny, chociaż nie miał o co.

            W końcu jesteśmy przyjaciółmi.

            Więc czemu chcę, by był zazdrosny?

            Oh, to popieprzone.

Złapałam policzek Jaia, odsuwając się od niego, by spojrzeć w jego oczy. Były piękne, najpiękniejsze na całym świecie. O idealnym odcieniu, kształcie i głębi. Chciałam, żeby był to jedyny widok, jaki będę oglądać do końca życia. Zaczęłam skanować każdy centymetr jego twarzy, najmniejszy szczegół. Perfekcyjna skóra i jej kolor, lekko podkrążone o czy, ale wciąż żywe. Wyglądał na zmęczonego, jednak dalej był ruchliwy i wesoły. Jego usta słodkie i miękkie, mogłabym całować je całymi dniami. 

Jego ręce zjechały na moje boki, lekko je masując. Można by nazwać szczęściem to co teraz czuję, bo ten facet był mój. Idealny, w stu procentach perfekcyjny. Ale Luke też był perfekcyjny, nic dziwnego, to bliźniacy. Cholernie identyczni, o innych charakterach i kilku szczegółach, wciąż bliźniacy. Dzielili jedną krew, a ja muszę się opamiętać i skupić jedynie na Jaiu, ponieważ kiedy pogubię się w moich uczuciach, zwyczajnie oszaleję, wiem to. Złapałam jego dłoń i wstałam, po czym on zrobił to samo, wziął jeszcze butelkę piwa, którego nie skończył, a potem poszliśmy nad jezioro, gdzie go zaciągnęłam. Usiedliśmy nad brzegiem, na wilgotnym i zimnym piasku, a ja oparłam głowę o jego klatkę piersiową i złapałam jego ramię, które owinęłam wokół siebie, łącząc na koniec nasze palce. 

- Powiedz proszę, że nie zamierzasz mnie ranić - wyszeptałam, patrząc na niego. Miałam obawy, że nasza relacja skończy się, bo on się znudzi, bo Luke mógł mieć rację. prawda? Mógł powiedzieć to, bo martwi się o mnie, a nie jest zazdrosny, tak jak pomyślałam na początku. On starał się pozostać w strefie przyjaźni, a ja na własną rękę wolałam to spieprzyć. Jai uśmiechnął się, a ja na kilometr wyczułabym, że jest to sztuczny gest, jakby wymuszony. 

- Kochanie, nie zrobiłbym ci przecież nic złego - odparł, całując mnie w czoło i tak jak pomyślałam, że ten uśmiech był fałszywy, tak po tym geście czułam, że jednak mówi prawdę. Jestem głupia, że pozwoliłam pozostać mu w moim umyśle, tak po prostu i dać owinąć wokół jego najmniejszego paluszka. Moje kąciki ust powoli uniosły się do góry, a ja przysunęłam się bliżej jego.

Jai opuścił kolana, więc położyłam się na jego nogach i spojrzałam w niebo, on odchylił się do tyłu, opierając się na wyprostowanych rękach, patrząc tam gdzie ja. Kilka minut przypatrywałam się bezczynnie  gwiazdom, szukając w nich czegoś atrakcyjnego, a tak naprawdę nie było w tym tyle piękna, ile ludzie mówią. Po chwili Jai oparł się na jednym łokciu i przesunął kosmyki moich włosów z twarzy i lekko sunąc po moim policzki, po szyję, ramię oraz moje biodro, dotarł do zapięcia moich spodenek. Spojrzałam zdziwiona na jego rękę i szybko ją złapałam, by zaprzestał tego co robi. 

- Spokojnie, skarbie - powiedział i lekko szturchnął moją rękę, tak że opadła znów na mój brzuch. Moje serce przyspieszyło, a w gardle zrobiła się gula, co on chciał zrobić i dlaczego nie zatrzymuję go. Powoli wsunął dłoń pod pasek moich spodenek, a następnie majtki, spotykając się zimną skórą z moją, rozgrzaną. Zagryzłam wargę, na myśl co chce zrobić. Kiedy zatoczył kółko na mojej łechtaczce, gwałtownie wstałam do góry, nie patrząc na niego. To uczucie było dobre, ale było za szybko, nawet jeśli nie trzymałam dziewictwa dla kogoś ważnego, to zrobienie mi placówki na plaży, nie wchodziło w grę. 

- Erm, pójdę już Jai, jestem zmęczona. Zobaczymy się rano - powiedziałam i nie patrząc na niego, poszłam w stronę namiotów. Wszyscy wciąż siedzieli przy ognisku prócz Jen i Luke'a. Poszłam do naszego namiotu, a Brooks właśnie naciągnął bluzę na siebie. Spuściłam wzrok, kiedy na mnie spojrzał, cokolwiek co było między nami, było spieprzone i nie czułam się dobrze w jego towarzystwie, zwłaszcza, że był na mnie zły, co dobrze czułam, kiedy świdrował mnie wzrokiem na wskroś. Doczołgał się do swojego śpiwora, a ja złapałam swoje rzeczy do spania i odwracając się do niego tyłem zdjęłam spodenki i włożyłam na siebie dresy. Następnie ściągnęłam koszulę, crop top i założyłam bokserkę, po czym sięgnęłam do rozpięcia stanika, i lekko odwróciłam głowę, łapiąc za ramiączko, widziałam jak Luke stara się szybko odwrócić wzrok, bym nie zauważyła, że na mnie patrzy, co było, oh naprawdę mi się przyglądał. Wyciągnęłam stanik spod koszulki, po czym opadłam na swój śpiwór, przyglądając się starszemu bliźniakowi, chcąc porozmawiać z nim o naszej relacji. Podciągnęłam się wyżej i oparłam głowę na dłoni, po prostu patrząc na niego. 

- Co? - zapytał w końcu rozdrażniony, a ja wzruszyłam ramionami. Z lekkim uśmiechem postanowiłam się odezwać i po prostu go przeprosić. Bo moim zdaniem miałam za co. 

- Przepraszam, przepraszam, że robię głupie rzeczy, nie chcę cię stracić, Lu - powiedziałam, a on zerknął na mnie. Westchnął i ułożył się w tej samej pozycji co ja, tylko ze przodem do mnie. Zagryzł wargę, tam gdzie miał kolczyk i spojrzał w moje oczy. 

- Tay, nie mnie się wtrącać, ale Jai cię zrani - powiedział, a ja miałam tego po dziurki w nosie. Zrobię co będę chciała, nie ważne czy ludzie mnie przed tym ostrzegają. Poza tym Jai zapewnił mnie, że nic mi nie zrobi i nawet jeśli starałam się w to wierzyć, miałam pewne wątpliwości, ale chciałam mu zaufać, więc nie podważałam jego zamiarów, nie narażając nas na kłótnie. Bo znając życie wkurzyłabym go, tak jak innych ludzi wokół.

- Pozwolisz, że o to zadbam sama - powiedziałam. Wywrócił oczami i opadł na plecy, po czym zakrył się górą śpiwora, nic więcej nie mówiąc. 

Zrobiłam to samo i patrząc się w niebieski materiał namiotu, myślałam o całym natłoku rzeczy jakie się dzieją i coraz bardziej miałam wrażenie, że to piękny, ale wybrakowany sen, który ma szczęśliwe i smutne momenty. Westchnęłam głęboko, wiedząc, że nie zasnę prędko, ponieważ moje myśli uciekały w stronę całego tego bagna, które narobiłam sobie w ciągu pieprzonych trzech dni. Zyskałam Jaia, straciłam Luke'a, Chloe się zemści, Crystal i Christian mnie nie lubią, może być gorzej. No tak Beau może mnie znienawidzić, ale nie mam pojęcia co złego mogę zrobić, żeby i on się ode mnie odwrócił. 

- Luke, proszę mogę z tobą spać? - zapytałam ciemności, ponieważ już nic nie widziałam. W zamian usłyszałam prychnięcie śmiechem i odwracanie się do mnie tyłem, wiedziałam, że to oznacza nie. 

- Chyba pomyliłaś bliźniaka, skarbie. 

 Baby tell me why why you do do me wrong

 ___

Więc przede wszystkim, chcę wam bardzoooooooooooooooooooooooooooooooooo mocno podziękować za AŻ 19 komentarzy! Jesteście niesamowici, prosiłam was jedynie o 15, a tutaj po prostu wow! Kocham was, jesteście megaaa! ♥ Nie macie pojęcia jak świetnie się teraz czuję. 

Mam małe pytanko, czy podoba wam się wygląd, jeśli nie, postaram się w najbliższym czasie zamówić szablon na jakiejś szabloniarni. Moim zdaniem jednak jest przejrzyście, a nagłówek nie jest aż taki zły jak na moją robotę xd

Przypominam o hashtagu: #62daysPL

Jeśli chcesz być informowany zostaw user w komentarzu pod rozdziałem bądź w zakładce informowani.   

15 komentarzy = kolejny rozdział!

Teraz już wiem, że stać was na jeszcze więcej, jeszcze raz wam mocno dziękuję, widzicie jak to motywuje? Dwa dni temu dodałam i dziś znów haha

Co do błędów, staram się jak mogę by wyłapać wszystkie, ale nie jestem maszyną, więc mogą zdarzyć się literówki i brak przecinków, ale jak na taką ilość tekstu uważam, że drobne błędy popełnia każdy :)

Ah, boże rozpisuję się, ale przepraszam, jeśli rozdział jest nieskładny, ale pisałam go na trzy razy, więc mogą być jakieś powtórki etc. 

 P.S wyglądam mniej więcej tak, kiedy widzę ile komentarzy jest pod rozdziałami xd i mniej więcej mówiłam tak jajfjdnsf;fa;nfgnjre